آرامگاه حافظ در حین سالیان متفاوت تشریفات ترحیم مشهد بارها آیتم تعمیر و نوسازی قرار گرفته میباشد که از آن فی مابین می شود به زمانه میرزا ابوالقاسم گورکانی در 840هـ.ش/1461م اشاره نمود بعداز اینکه مهربانخان زند این عمارت را تشکیل داد در طی 160 سالی کهاین عمارت پس از او برپا بود بارها آیتم نوسازی قرار گرفت. در سال 1295 هجری قمری فرهاد میرزا معتمدالدوله که به بسیار به حافظ علاقه میورزید، حصاری آهنین بر روی محل دفن قرار اعطا کرد. و ملاشاه عالم زردشتی در 1279هـ.ش/ 1900م. نیز این سازه را آیتم نوسازی قرار بخشید.
طراح آرامگاه حافظ در سال 1315 آرامگاه را که متناسب محترم بلندمرتبه حافظ میباشد، با سعی علی اصغر حکمت تشکیل داد. معمار حافظیه آندره گدار فرانسوی، ایده خویش را به شکلی پروراند که فعلا حافظیه یک کدام از آرامگاه های زیبای کشور ایران میباشد.
خصوصیت های معماری حافظیه
درین محوطه آرامگاه حافظ و درختهای نارنج و دو آبگینه مستطیل گرانقدر شرقی و غربی وجود داراست کهاین آبگینه ها منبع آب حوضهای تبارک گلشن ورودی میباشد.
مجموعۀ حافظ شناسی مساحت( 330 مترمربع)، کتابخانه (مساحت 440 مترمربع) و مغازه تولیدات فرهنگی نیز دراین بخش قرار گرفته میباشد.
سنگ مزار حافظ به طول یک متر از سطح زمین قراردارد و توسط پنج ستون پلکان مدور تسلط شدهاست.
بر فراز بارگاهش گنبدی مسی به صورت کلاه دراویش (سوراخ رخنه) بر روی هشت ردیف به طول ده متر، سازه گردیده و از داخل با کاشی های هفت رنگ معرق کاشی کاری گردیده است.
بردیوارهای تراس شمالی از حافظیه، غزلهایی از دیوان حافظ بر روی کاشی اهل ایران و سنگ مرمر با خط امیرالکتاب حاج میرزا عبدالحمید ملک الکلامی کردستانی نگاشته گردیدهاست.
در منطقه شمالی آرامگاه حافظ کتابخانه ای با مساحت 440 مترمربع دربردارنده ده هزار جلد کتاب وجود دارااست و تحت عنوان راءس حافظ شناسی گزینه استعمال قرار می گیرد.
رواق چهار ستونی کریم ومهربان خان زند به طور تالاری کلان قراردارد، به طوری که چهار ردیف عهد و پیمان کریم ومهربان خانی در میانه این سازه قراردارد.
بر روی دیوارهای دو طرف رواق، سنگهای مرمرین گذاشته شدهاست. این رواق که از دید طول از تک تک نقاط حافظیه فراتر میباشد حافظیه را به ایوان شمالی و تراس جنوبی تقسیم نموده است.
آرامگاه حافظ در حین سالیان متفاوت تشریفات ترحیم مشهد بارها آیتم تعمیر و نوسازی قرار گرفته میباشد که از آن فی مابین می شود به زمانه میرزا ابوالقاسم گورکانی در 840هـ.ش/1461م اشاره نمود بعداز اینکه مهربانخان زند این عمارت را تشکیل داد در طی 160 سالی کهاین عمارت پس از او برپا بود بارها آیتم نوسازی قرار گرفت. در سال 1295 هجری قمری فرهاد میرزا معتمدالدوله که به بسیار به حافظ علاقه میورزید، حصاری آهنین بر روی محل دفن قرار اعطا کرد. و ملاشاه عالم زردشتی در 1279هـ.ش/ 1900م. نیز این سازه را آیتم نوسازی قرار بخشید.
طراح آرامگاه حافظ در سال 1315 آرامگاه را که متناسب محترم بلندمرتبه حافظ میباشد، با سعی علی اصغر حکمت تشکیل داد. معمار حافظیه آندره گدار فرانسوی، ایده خویش را به شکلی پروراند که فعلا حافظیه یک کدام از آرامگاه های زیبای کشور ایران میباشد.
خصوصیت های معماری حافظیه
درین محوطه آرامگاه حافظ و درختهای نارنج و دو آبگینه مستطیل گرانقدر شرقی و غربی وجود داراست کهاین آبگینه ها منبع آب حوضهای تبارک گلشن ورودی میباشد.
مجموعۀ حافظ شناسی مساحت( 330 مترمربع)، کتابخانه (مساحت 440 مترمربع) و مغازه تولیدات فرهنگی نیز دراین بخش قرار گرفته میباشد.
سنگ مزار حافظ به طول یک متر از سطح زمین قراردارد و توسط پنج ستون پلکان مدور تسلط شدهاست.
بر فراز بارگاهش گنبدی مسی به صورت کلاه دراویش (سوراخ رخنه) بر روی هشت ردیف به طول ده متر، سازه گردیده و از داخل با کاشی های هفت رنگ معرق کاشی کاری گردیده است.
بردیوارهای تراس شمالی از حافظیه، غزلهایی از دیوان حافظ بر روی کاشی اهل ایران و سنگ مرمر با خط امیرالکتاب حاج میرزا عبدالحمید ملک الکلامی کردستانی نگاشته گردیدهاست.
در منطقه شمالی آرامگاه حافظ کتابخانه ای با مساحت 440 مترمربع دربردارنده ده هزار جلد کتاب وجود دارااست و تحت عنوان راءس حافظ شناسی گزینه استعمال قرار می گیرد.
رواق چهار ستونی کریم ومهربان خان زند به طور تالاری کلان قراردارد، به طوری که چهار ردیف عهد و پیمان کریم ومهربان خانی در میانه این سازه قراردارد.
بر روی دیوارهای دو طرف رواق، سنگهای مرمرین گذاشته شدهاست. این رواق که از دید طول از تک تک نقاط حافظیه فراتر میباشد حافظیه را به ایوان شمالی و تراس جنوبی تقسیم نموده است.