مسجد خانه آفریدگار و درجه ذكر و دعا و عبادت و دل كندن از زرق و برق دنياست در اين مكان گفت‌و‌گو كردن از امور دنيوي مناسب با رده و جایگاه قدسي آن ندارد. امير مومنان (ع) مي فرمايد: در آخر الزمان مردمي پيدا مي شوند كه در مساجد نشست ها برپا كنند و پيرامون دنيا و دوستي سخني مي گويند با چنين كساني هم نشيني نكنيد كه معبود آنها را به خودشان واگذاشته و كاري به آنها ندارد.
علاوه بر موارد مذكور در تشریفات ترحیم مشهد اموري چون: استعمال از فرآورده حلال در آبادسازي مساجد، رعايت استحكام بناي مسجد در عين سادگي آن، خودداري از خوابيدن در مسجد، پرهيز از سخنان بيهوده در مسجد، رعايت عصمت و طهارت و مرتب و پاكيزه داخل شدن در مسجد، خواندن نماز تحيت در مسجد ، ... برای مثال آدابي هست كه بايد رعايت شود.
واژه و کلمهٔ مسجد در لغت به معنای سجده‌گاه و پیشانی می باشد. بر اساس یک نظر، کلمهٔ مسجد معرب واژهٔ مزگت می باشد که از لهجه آرامی وارد عربی و فارسی شد‌ه‌است.
مَزگَت کلمه و واژه‌ای ایرانی به معنی مسجد است. خواسته از مز در مزکد یا مزگت همان آفریدگار و کد به معنی خانه هست. در گویش کُردی به مسجد، مزگت یا مِزگوت گفته میگردد و در تمامی کردستان ایران، عراق، ترکیه و سوریه این کلمه و واژه کاربرد دارااست.
هنوز برخی از مسجدهای قدیمی کشور‌ایران با نام مزگت نامیده میگردد مانند «ایسپیه مزگت» (مسجد سپید) در گیلان «دزگامزگت» مازندران و در تمامی بخش ها کردنشین مانند مزگت طوبی خانم.
در قرآن، مسجد به معنای اعم نیایشگاه آفریدگار به کار رفته‌است. مسجد الاقصی، که محل عبادت یهودیان یا کنیسه بوده‌هست و در طول نزول قرآن کاربردی غیر از آن نداشته‌می‌باشد، دو بار در قرآن از آن به عنوان مسجد مذکور گردیده است. همچنین در قصه اصحاب کهف نیز قرآن می‌گوید بر مزار آن ها مسجدی بنا کردند. این مسجد بر طبق عهدوپیمان غالب مورخین با تمرکز به دین مرسوم آن روز کلیسا بوده ست. البته ممکن است کنیسه نیز بوده باشد؛ ولی با تمرکز به پیشین تر بودن از اسلام نمی‌تواند به معنی مسجد منحصربه‌فرد مسلمانان بوده باشد. ضمن مسجدالحرام(بیت العتیق) و مسجدالاقصی در قرآن کریم و مهربان به مساجد دیگری مثل مسجد قبلتین (۱اسرا) - مسجد قبا (۱۰۷توبه) - رده ابراهیم (مصلی) و مسجد ضرار که فرمان تخریب آن داده شد(۱۰۷توبه) اشاره گردیده است.
دربارهٔ تمثیل مسجد، هانری کربن می‌گوید در آغاز با تفکر به پرواز پرندگان در آسمان، تصمیم گرفته شد فضایی همانند آسمان و در واقع در مقابل پرستشگاه آسمانی، پرستشگاهی زمینی ساخته گردد که در واقع این محل مکان ارتباط دربین افق و زمین باشد. پرستشگاه مفهومی از فضایی می‌باشد که مسجد ایرانی را معنا می‌کند. در میان صحن مسجد، حوض آبی‌رنگ جای‌دارد که تصویری از آسمان، که همان پرستشگاه مثالی می باشد و کاشی‌های گنبد را نمایان می‌سازد.
مسجد خانه آفریدگار و درجه ذكر و دعا و عبادت و دل كندن از زرق و برق دنياست در اين مكان گفت‌و‌گو كردن از امور دنيوي مناسب با رده و جایگاه قدسي آن ندارد. امير مومنان (ع) مي فرمايد: در آخر الزمان مردمي پيدا مي شوند كه در مساجد نشست ها برپا كنند و پيرامون دنيا و دوستي سخني مي گويند با چنين كساني هم نشيني نكنيد كه معبود آنها را به خودشان واگذاشته و كاري به آنها ندارد.
علاوه بر موارد مذكور در تشریفات ترحیم مشهد اموري چون: استعمال از فرآورده حلال در آبادسازي مساجد، رعايت استحكام بناي مسجد در عين سادگي آن، خودداري از خوابيدن در مسجد، پرهيز از سخنان بيهوده در مسجد، رعايت عصمت و طهارت و مرتب و پاكيزه داخل شدن در مسجد، خواندن نماز تحيت در مسجد ، ... برای مثال آدابي هست كه بايد رعايت شود.
واژه و کلمهٔ مسجد در لغت به معنای سجده‌گاه و پیشانی می باشد. بر اساس یک نظر، کلمهٔ مسجد معرب واژهٔ مزگت می باشد که از لهجه آرامی وارد عربی و فارسی شد‌ه‌است.
مَزگَت کلمه و واژه‌ای ایرانی به معنی مسجد است. خواسته از مز در مزکد یا مزگت همان آفریدگار و کد به معنی خانه هست. در گویش کُردی به مسجد، مزگت یا مِزگوت گفته میگردد و در تمامی کردستان ایران، عراق، ترکیه و سوریه این کلمه و واژه کاربرد دارااست.
هنوز برخی از مسجدهای قدیمی کشور‌ایران با نام مزگت نامیده میگردد مانند «ایسپیه مزگت» (مسجد سپید) در گیلان «دزگامزگت» مازندران و در تمامی بخش ها کردنشین مانند مزگت طوبی خانم.
در قرآن، مسجد به معنای اعم نیایشگاه آفریدگار به کار رفته‌است. مسجد الاقصی، که محل عبادت یهودیان یا کنیسه بوده‌هست و در طول نزول قرآن کاربردی غیر از آن نداشته‌می‌باشد، دو بار در قرآن از آن به عنوان مسجد مذکور گردیده است. همچنین در قصه اصحاب کهف نیز قرآن می‌گوید بر مزار آن ها مسجدی بنا کردند. این مسجد بر طبق عهدوپیمان غالب مورخین با تمرکز به دین مرسوم آن روز کلیسا بوده ست. البته ممکن است کنیسه نیز بوده باشد؛ ولی با تمرکز به پیشین تر بودن از اسلام نمی‌تواند به معنی مسجد منحصربه‌فرد مسلمانان بوده باشد. ضمن مسجدالحرام(بیت العتیق) و مسجدالاقصی در قرآن کریم و مهربان به مساجد دیگری مثل مسجد قبلتین (۱اسرا) - مسجد قبا (۱۰۷توبه) - رده ابراهیم (مصلی) و مسجد ضرار که فرمان تخریب آن داده شد(۱۰۷توبه) اشاره گردیده است.
دربارهٔ تمثیل مسجد، هانری کربن می‌گوید در آغاز با تفکر به پرواز پرندگان در آسمان، تصمیم گرفته شد فضایی همانند آسمان و در واقع در مقابل پرستشگاه آسمانی، پرستشگاهی زمینی ساخته گردد که در واقع این محل مکان ارتباط دربین افق و زمین باشد. پرستشگاه مفهومی از فضایی می‌باشد که مسجد ایرانی را معنا می‌کند. در میان صحن مسجد، حوض آبی‌رنگ جای‌دارد که تصویری از آسمان، که همان پرستشگاه مثالی می باشد و کاشی‌های گنبد را نمایان می‌سازد.
کوه شاهزاده مسلم و زیارتگاه آن