مجله خبری تشریفات

« وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ مَنَعَ مَساجِدَ اللَّهِ أَنْ يُذْكَرَ فيهَا اسْمُهُ وَ سَعى‏ في‏ خَرابِها…»[9]: و چه کسی است ستمکارتر از آن کس که از بردن اسم پروردگار در مساجد وی پرهیز کرد و در ویرانی آنان کارایی کرد…

اینکه منزل ای مقدس که معبد میباشد و در صحبت وحی به آفریدگار نسبت داده شده و از آن وی می بلشد، ارزشفوق العاده آن را میرساند درصورتی که در دو آیه دیگر معبود از مسجد تحت عنوان «منزل اینجانب» خاطر نموده است:

« وَ عَهِدْنا إِلى‏ إِبْراهيمَ وَ إِسْماعيلَ أَنْ طَهِّرا بَيْتِيَ لِلطَّائِفينَ وَ الْعاكِفينَ وَ الرُّكَّعِ السُّجُودِ:[10] و ما به ابراهیم و اسماعیل دستور کردیم که منزل منرا برای طواف کنندگان و مجاوران و رکوع و سجود کنندگان منزه و پاکیزه نمائید.

« طَهِّرْ بَيْتِيَ لِلطَّائِفينَ وَ الْقائِمينَ وَ الرُّكَّعِ السُّجُودِ»:[11] و منزل ام را برای طواف کنندگان تشریفات ترحیم مشهد قیام و رکوع و سجده کنندگان منزه ساز.

این غایت لطف خداوند و مداقه وی بدین راءس عبادی میباشد کما اینکه هنگامی حرف از دعا به بین آمده می‌فرماید:

« وَ إِذا سَأَلَكَ عِبادي عَنِّي فَإِنِّي قَريبٌ أُجيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ فَلْيَسْتَجيبُوا لي‏ وَ لْيُؤْمِنُوا بي‏ لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ»[12]:

و وقتی که بندگان اینجانب، از تو درباره اینجانب پرسش نمایند(بگو) اینجانب نزدیکم! دعای دعا کننده را به هنگتمی که من را میخواند جواب می دهم پس می بایست دعوت من‌را بپذیرند و به اینجانب ایمان بیاورند تا رویه یابند (به مقصد برسند)

مفسران در اینجا گفته اند این منتهای دقت و لطف پروردگار به آدم میباشد که میفرماید: «هنگامی (بندگان اینجانب) از تو درباره اینجانب پرسش می نمایند اینجانب به آن‌ها نزدیکم، دعای هر کس من‌را میخواند اجابت می‌کنم سپس که من‌را بخواند. لبریز بدیهی میباشد که خدای سبحان جسم وجود ندارد تا مستلزم منزل باشد بلکه واژه بیتی در نشانه‌ها قرآن همچون کلمه ها «عبادی» و «شهر الله» میباشد که به خواسته کرامت و بزرگداشت بندگان و ماه رمضان و کعبه میباشد.[13] و در سوره مبارکه جن نیز با صراحت مساجد را وابسته به خدا دانسته و از کفر ورزیدن به آن نهی فرموده میباشد: « وَ أَنَّ الْمَساجِدَ لِلَّهِ فَلا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَداً: و این مساجد برای خداست، پس هیچ کس را باایمان نخوانید![14]

« وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ مَنَعَ مَساجِدَ اللَّهِ أَنْ يُذْكَرَ فيهَا اسْمُهُ وَ سَعى‏ في‏ خَرابِها…»[9]: و چه کسی است ستمکارتر از آن کس که از بردن اسم پروردگار در مساجد وی پرهیز کرد و در ویرانی آنان کارایی کرد…

اینکه منزل ای مقدس که معبد میباشد و در صحبت وحی به آفریدگار نسبت داده شده و از آن وی می بلشد، ارزشفوق العاده آن را میرساند درصورتی که در دو آیه دیگر معبود از مسجد تحت عنوان «منزل اینجانب» خاطر نموده است:

« وَ عَهِدْنا إِلى‏ إِبْراهيمَ وَ إِسْماعيلَ أَنْ طَهِّرا بَيْتِيَ لِلطَّائِفينَ وَ الْعاكِفينَ وَ الرُّكَّعِ السُّجُودِ:[10] و ما به ابراهیم و اسماعیل دستور کردیم که منزل منرا برای طواف کنندگان و مجاوران و رکوع و سجود کنندگان منزه و پاکیزه نمائید.

« طَهِّرْ بَيْتِيَ لِلطَّائِفينَ وَ الْقائِمينَ وَ الرُّكَّعِ السُّجُودِ»:[11] و منزل ام را برای طواف کنندگان تشریفات ترحیم مشهد قیام و رکوع و سجده کنندگان منزه ساز.

این غایت لطف خداوند و مداقه وی بدین راءس عبادی میباشد کما اینکه هنگامی حرف از دعا به بین آمده می‌فرماید:

« وَ إِذا سَأَلَكَ عِبادي عَنِّي فَإِنِّي قَريبٌ أُجيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ فَلْيَسْتَجيبُوا لي‏ وَ لْيُؤْمِنُوا بي‏ لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ»[12]:

و وقتی که بندگان اینجانب، از تو درباره اینجانب پرسش نمایند(بگو) اینجانب نزدیکم! دعای دعا کننده را به هنگتمی که من را میخواند جواب می دهم پس می بایست دعوت من‌را بپذیرند و به اینجانب ایمان بیاورند تا رویه یابند (به مقصد برسند)

مفسران در اینجا گفته اند این منتهای دقت و لطف پروردگار به آدم میباشد که میفرماید: «هنگامی (بندگان اینجانب) از تو درباره اینجانب پرسش می نمایند اینجانب به آن‌ها نزدیکم، دعای هر کس من‌را میخواند اجابت می‌کنم سپس که من‌را بخواند. لبریز بدیهی میباشد که خدای سبحان جسم وجود ندارد تا مستلزم منزل باشد بلکه واژه بیتی در نشانه‌ها قرآن همچون کلمه ها «عبادی» و «شهر الله» میباشد که به خواسته کرامت و بزرگداشت بندگان و ماه رمضان و کعبه میباشد.[13] و در سوره مبارکه جن نیز با صراحت مساجد را وابسته به خدا دانسته و از کفر ورزیدن به آن نهی فرموده میباشد: « وَ أَنَّ الْمَساجِدَ لِلَّهِ فَلا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَداً: و این مساجد برای خداست، پس هیچ کس را باایمان نخوانید![14]