مجله خبری تشریفات

تراس در پیاده سازی معماری سنتی جمهوری اسلامی تشریفات ترحیم مشهد ایران یک کدام از عنصرها اصیل معماری اسلامی میباشد که بدلیل خواص ( طبع ) برونگرایی که در کالبد خویش با اطراف خارج و پیرامون خویش تولید کرده از شاخصه های معماری اهل ایران نیز میباشد که آن را از دیگر معماری ها متمایز می سازد. فضاهای نصفه گشوده فضایی می باشند مسقف البته فارغ از یک یا این که یک‌سری دیوار که در میان فضای گشوده و فضای بسته ، ذیل خیس از سطح زمین ، همسطح زمین و یا این که در طبقات تاسیس می‌شوند و مشمول تراس (iwan)، صفه، غرفه، رواق، سالن ( تلار ) و … است.

معماری اهل ایران معماری فضاهای نصفه گشوده میباشد ، معماری لینک فضاهای گشوده و بسته میباشد به این دلیل‌که هم آوازی و هم آغوشی فضاهای گشوده و بسته به وجود ایوان در راءس و قلب سازه خاتمه مییابد و این فضاهای نصفه گشوده می باشند که‌این لینک معاش قسمت را کامل شدن میکنند.

در مساجد ، مدرسه های ، بازار و منزل ، کلیه جا و همگی وقت ، این فضاهای نصفه بازند که معاش با فضای گشوده و همدمی با سرسبزی و طراوت آن را میسر می نمایند.
تراس ها دربین سازه می نشینند و ( حیاط ها ) این فضای نصفه گشوده می باشند که معاش با فضای گشوده را پیشرفت می‌دهند . البته مجموع فضاهای نیز طوری پیاده سازی میگردند که با فضای گشوده لینک و پیوند بی نقص بیابند .
تک اتاق ها ؛ یعنی سه دری ها ، پنج دری ها و تالارها که فضای گشوده زیستی منزل اند ، تمامی تماما به سوی فضای گشوده باز می‌شوند.
ارسی ها فضاهای بسته اصلی منزل را به فضاهای نصفه گشوده و مشرف به تراس پرطراوت و مالامال نور و روشنایی تبدیل می نمایند.
فیض گیری
با اعتنا به اینکه نقش حیاط چیست؟ بایستی اذعان کرد: نقش نام‌و‌نشان ساز و تداوم تاریخی آن در معماری تحت عنوان الگوی مرجع معماری و تأثیر شایان توجه آن در ابتدا بردن بها فضایی بناها و برای مثال منزل ، جا دارااست که از تراس در معماری تحت عنوان یکی بایستگی های منزل ها و در معماری امروز جمهوری اسلامی ایران در لحاظ گرفته گردد.

با اعتنا به نقش و مداقه فضایی و عملکردی تراس در معاش سنتی و تداوم این نقش تا امروز ، خوب میباشد در پیاده سازی منزل های نو نیز این اساسی در حیث گرفته گردد . کاربرد فضاهای نصفه مراقبت گردیده مثل تراس ها خلال اینکه سبب به قربت بیشتر ساکنین با طبیعت و تولید تنوع فضایی و کاربردی در پیاده سازی و پرداختن به وسعت ها نماسازی با تنوع بیشتر میشود میتواند در تأمین آسایش و ساخت و ساز اوضاع مناسب محیطی برای استعمال کنندگان از سازه مؤثر واقع خواهد شد.

کوشش معماران اهل ایران در احیا و محافظت این فضاها و بها گذاری و احترام به آدم در رعایت سلسله مراتب فضایی و و تداوم نام و نشان معماری اهل ایران که امروزه به انگیزه اشغال حداکثر سطح ها و تضعیف اصالت فضاهای گشوده و نصفه گشوده از التفات کمتری نسبت به قبلی شامل است قادر است الگویی جهت احیای نام و نشان معماری اهل ایران باشد.

تراس در معماری تحت عنوان یکی فضاهای معلوم در طول هزاران سال و بایستگی بینش ظریف به آن از جنبه های هویتی و فرهنگی، خلال جنبه های عملکردی سود گیری گردیده‌است. سود اینکه سکونت در کشور ایران دربرگیرنده سه فضای گشوده، نصفه گشوده و بسته می گردیده و هیچ یک دیگری را نفی نمی نموده است.

تراس در پیاده سازی معماری سنتی جمهوری اسلامی تشریفات ترحیم مشهد ایران یک کدام از عنصرها اصیل معماری اسلامی میباشد که بدلیل خواص ( طبع ) برونگرایی که در کالبد خویش با اطراف خارج و پیرامون خویش تولید کرده از شاخصه های معماری اهل ایران نیز میباشد که آن را از دیگر معماری ها متمایز می سازد. فضاهای نصفه گشوده فضایی می باشند مسقف البته فارغ از یک یا این که یک‌سری دیوار که در میان فضای گشوده و فضای بسته ، ذیل خیس از سطح زمین ، همسطح زمین و یا این که در طبقات تاسیس می‌شوند و مشمول تراس (iwan)، صفه، غرفه، رواق، سالن ( تلار ) و … است.

معماری اهل ایران معماری فضاهای نصفه گشوده میباشد ، معماری لینک فضاهای گشوده و بسته میباشد به این دلیل‌که هم آوازی و هم آغوشی فضاهای گشوده و بسته به وجود ایوان در راءس و قلب سازه خاتمه مییابد و این فضاهای نصفه گشوده می باشند که‌این لینک معاش قسمت را کامل شدن میکنند.

در مساجد ، مدرسه های ، بازار و منزل ، کلیه جا و همگی وقت ، این فضاهای نصفه بازند که معاش با فضای گشوده و همدمی با سرسبزی و طراوت آن را میسر می نمایند.
تراس ها دربین سازه می نشینند و ( حیاط ها ) این فضای نصفه گشوده می باشند که معاش با فضای گشوده را پیشرفت می‌دهند . البته مجموع فضاهای نیز طوری پیاده سازی میگردند که با فضای گشوده لینک و پیوند بی نقص بیابند .
تک اتاق ها ؛ یعنی سه دری ها ، پنج دری ها و تالارها که فضای گشوده زیستی منزل اند ، تمامی تماما به سوی فضای گشوده باز می‌شوند.
ارسی ها فضاهای بسته اصلی منزل را به فضاهای نصفه گشوده و مشرف به تراس پرطراوت و مالامال نور و روشنایی تبدیل می نمایند.
فیض گیری
با اعتنا به اینکه نقش حیاط چیست؟ بایستی اذعان کرد: نقش نام‌و‌نشان ساز و تداوم تاریخی آن در معماری تحت عنوان الگوی مرجع معماری و تأثیر شایان توجه آن در ابتدا بردن بها فضایی بناها و برای مثال منزل ، جا دارااست که از تراس در معماری تحت عنوان یکی بایستگی های منزل ها و در معماری امروز جمهوری اسلامی ایران در لحاظ گرفته گردد.

با اعتنا به نقش و مداقه فضایی و عملکردی تراس در معاش سنتی و تداوم این نقش تا امروز ، خوب میباشد در پیاده سازی منزل های نو نیز این اساسی در حیث گرفته گردد . کاربرد فضاهای نصفه مراقبت گردیده مثل تراس ها خلال اینکه سبب به قربت بیشتر ساکنین با طبیعت و تولید تنوع فضایی و کاربردی در پیاده سازی و پرداختن به وسعت ها نماسازی با تنوع بیشتر میشود میتواند در تأمین آسایش و ساخت و ساز اوضاع مناسب محیطی برای استعمال کنندگان از سازه مؤثر واقع خواهد شد.

کوشش معماران اهل ایران در احیا و محافظت این فضاها و بها گذاری و احترام به آدم در رعایت سلسله مراتب فضایی و و تداوم نام و نشان معماری اهل ایران که امروزه به انگیزه اشغال حداکثر سطح ها و تضعیف اصالت فضاهای گشوده و نصفه گشوده از التفات کمتری نسبت به قبلی شامل است قادر است الگویی جهت احیای نام و نشان معماری اهل ایران باشد.

تراس در معماری تحت عنوان یکی فضاهای معلوم در طول هزاران سال و بایستگی بینش ظریف به آن از جنبه های هویتی و فرهنگی، خلال جنبه های عملکردی سود گیری گردیده‌است. سود اینکه سکونت در کشور ایران دربرگیرنده سه فضای گشوده، نصفه گشوده و بسته می گردیده و هیچ یک دیگری را نفی نمی نموده است.