مجله خبری تشریفات

علامه ‏ی بزرگوار، میرزا حسین نوری، (متوفای 1320 هجری) در کتاب قیمت‏مند « نجم ثاقب »- که به فرمان میرزای تبارک، آن را نوشتن کرد و میرزای شیرازی، در تقریظ خویش، از آن ثنا فراوان کرد تشریفات ترحیم مشهد و نوشت: «برای تصحیح نظریه‏ی خویش، به این کتاب مراجعه نمایند تا از لمعان انوار هدایتش، به رمز خانه یقین و ایمان برسند» [3] ) تاریخچه‏ی احداث مسجد مقدس جمکران را به گستردن پایین آورده می باشد :

شیخ فاضل، حسن بن محمد بن حسن قمی، معاصر روحانی صدوق، در کتاب« تاریخ قم» از کتاب« مونس الحزین فی معرفة الحق و الیقین – از تالیفات شیخ صدوق – بنای مسجد جمکران را بدین عبارت نقل نموده است :

روحانی عفیف با تقوا حسن بن مثله‏ی جمکرانی می‏گوید :

شب سه‏روز شنبه، هفدهم ماه خوش‌یمن رمضان 393 هجری، ( [4] در سرای خویش خفته بودم که جماعتی به در سرای اینجانب آمدند . نصفی از شب قبل بود . منرا بیدار کردند و گفتند: «بلند شو و فرمان امام محمد مهدی مالک الزمان [5] ، صلوات الله علیه، را اجابت کن که ترا می‏خواند .

حسن بن مثله می‏گوید: «اینجانب، برخاستم و مهیا شدم‏» . زیرا به در سرای رسیدم، جماعتی از بزرگان را دیدم . درود کردم . پاسخ دادند و خوشامد گفتند و منرا به آن رده که فعلا مسجد (جمکران) می باشد، آوردند .

زیرا نیک نگاه کردم، دیدم تختی گذاشته و فرشی پسندیده بر آن تخت گسترده و بالش‏های پسندیده نهاده و جوانی سی‏ساله، بر روی تخت، بر چهار بالش، توکل کرده، پیرمردی در مقابل وی نشسته، کتابی در چنگ گرفته، بر آن جوان می‏خواند .

بیشتراز شصت مرد که بعضا لباس‏ی سپید و برخی لباس‏ی سبز بر بدن داشتند، بر گرد وی روی زمین نماز می‏خواندند .

علامه ‏ی بزرگوار، میرزا حسین نوری، (متوفای 1320 هجری) در کتاب قیمت‏مند « نجم ثاقب »- که به فرمان میرزای تبارک، آن را نوشتن کرد و میرزای شیرازی، در تقریظ خویش، از آن ثنا فراوان کرد تشریفات ترحیم مشهد و نوشت: «برای تصحیح نظریه‏ی خویش، به این کتاب مراجعه نمایند تا از لمعان انوار هدایتش، به رمز خانه یقین و ایمان برسند» [3] ) تاریخچه‏ی احداث مسجد مقدس جمکران را به گستردن پایین آورده می باشد :

شیخ فاضل، حسن بن محمد بن حسن قمی، معاصر روحانی صدوق، در کتاب« تاریخ قم» از کتاب« مونس الحزین فی معرفة الحق و الیقین – از تالیفات شیخ صدوق – بنای مسجد جمکران را بدین عبارت نقل نموده است :

روحانی عفیف با تقوا حسن بن مثله‏ی جمکرانی می‏گوید :

شب سه‏روز شنبه، هفدهم ماه خوش‌یمن رمضان 393 هجری، ( [4] در سرای خویش خفته بودم که جماعتی به در سرای اینجانب آمدند . نصفی از شب قبل بود . منرا بیدار کردند و گفتند: «بلند شو و فرمان امام محمد مهدی مالک الزمان [5] ، صلوات الله علیه، را اجابت کن که ترا می‏خواند .

حسن بن مثله می‏گوید: «اینجانب، برخاستم و مهیا شدم‏» . زیرا به در سرای رسیدم، جماعتی از بزرگان را دیدم . درود کردم . پاسخ دادند و خوشامد گفتند و منرا به آن رده که فعلا مسجد (جمکران) می باشد، آوردند .

زیرا نیک نگاه کردم، دیدم تختی گذاشته و فرشی پسندیده بر آن تخت گسترده و بالش‏های پسندیده نهاده و جوانی سی‏ساله، بر روی تخت، بر چهار بالش، توکل کرده، پیرمردی در مقابل وی نشسته، کتابی در چنگ گرفته، بر آن جوان می‏خواند .

بیشتراز شصت مرد که بعضا لباس‏ی سپید و برخی لباس‏ی سبز بر بدن داشتند، بر گرد وی روی زمین نماز می‏خواندند .